ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Το Ποινικό Δίκαιο διακρίνεται στο Ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο και στη Ποινική Δικονομία.

 

Το Ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο αποτελεί το σύνολο των κανόνων του δικαίου που καθορίζουν τις πράξεις εκείνες που χαρακτηρίζονται ως εγκλήματα καθώς και την απειλούμενη κύρωση που θα πρέπει να επιβληθεί  στο δράστη των πράξεων αυτών.

 

Η Ποινική Δικονομία αποτελεί το σύνολο των κανόνων του δικαίου που καθορίζουν αφενός την αρμοδιότητα των θεσμοθετημένων οργάνων της Πολιτείας και αφετέρου τη διαδικασία δράσης των οργάνων αυτών προκειμένου να βεβαιώσουν την ενοχή του κατηγορουμένου ώστε να επιβάλουν σ΄ αυτόν, την από το ουσιαστικό ποινικό δίκαιο, προβλεπόμενη ποινική κύρωση.

Επικαιρότητα:

Άρθρο 285 - Ποινικός Κώδικας - Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών

1. Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται: α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων.

2. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα μεταδοθεί η ασθένεια σε ζώα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, και αν είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί σε άνθρωπο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.

3. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

4. Όποιος στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 παραβιάζει τα μέτρα από αμέλεια, τιμωρείται: α) στην περίπτωση του στοιχείου α΄ με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας και β) στην περίπτωση του στοιχείου β΄ με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.

 

 

Άρθρο 2 παρ.1 Ν. 4619/2019 - Νέος Ποινικός Κώδικας

Ευμενέστερη  μεταχείριση  του  κατηγορουμένου

Με το Νόμο 4619/2019 κυρώθηκε ο νέος Ποινικός Κώδικας, το άρθρο 2 παρ. 1 ΠΚ του οποίου ορίζει ότι: «αν από την  τέλεση  της  πράξης  ως  την  αμετάκλητη  εκδίκασή  της  ίσχυσαν  περισσότερες  διατάξεις νόμων, εφαρμόζεται αυτή που στη συγκεκριμένη περίπτωση οδηγεί στην ευμενέστερη  μεταχείριση  του  κατηγορουμένου».  Κατά  την  αιτιολογική  έκθεση  του  νέου ΠΚ  τα  νέα  στοιχεία που εισάγει η παρ. 1 είναι δύο: «(α) Διευκρινίζεται ότι επιεικέστερος είναι ο νόμος  που  στη  συγκεκριμένη  περίπτωση  οδηγεί  στην  ευμενέστερη  μεταχείριση  του  κατηγορούμενου.  Με  τον  τρόπο  αυτό  υιοθετείται  πλέον  νομοθετικά  η  άποψη  που  επικρατεί τόσο στη θεωρία όσο και στη νομολογία  σχετικά με το περιεχόμενο που έχει η αρχή αυτή στο ποινικό δίκαιο, (β) Διευκρινίζεται επίσης ότι αυτό που ενδιαφέρει δεν  είναι αν ο νόμος στο σύνολό του είναι επιεικέστερος για τον κατηγορούμενο, αλλά αν  περιέχει  διατάξεις  που  είναι  επιεικέστερες  γι’  αυτόν. 

Έτσι,  είναι  πιθανό  να  εφαρμόζονται σε συγκεκριμένη περίπτωση διατάξεις διαφορετικών νόμων. Μπορεί λ.χ.  να εφαρμόζεται νεότερη διάταξη που προβλέπει μικρότερη απειλούμενη ποινή, μαζί με διάταξη παλαιότερου νόμου που προέβλεπε μετατροπή της μεγαλύτερης ποινής».